Το ιστιολόγιο αυτό είναι κατά βάσιν ένα προσωπικό σημειωματάριο με την έννοια της ευθύνης --τουλάχιστον μέχρι στιγμής-που συγκεντρώνει εικόνες (κινούμενες και όχι) και σκέψεις ,μπορεί και στίχους ,για την παρατήρηση και την ανάπτυξη μιας συλλογικότητας δίπλα στο πάρκο.Το πάρκο έχει πολλά και σπάνια πουλιά ,καθώς και παιδιά ,που είναι θαύμα να τα παρατηρεί κανένας.Σαν ταπεινός παρατηρητής.Έχει και σιωπές χρήσιμες για να μετριέται και να βιώνεται ο χρόνος κατά το δοκούν.

Mιλάμε πάντα για το Μουσικό Σχολείο Ιλίου, δίπλα στο Πάρκο Τρίτση.

Τετάρτη 13 Απριλίου 2011

Για τη δημιουργία 1

πατήστε εδώ!


Η κατασκευή είναι καταπληκτική. Όλα τα έχει, εφευρετικότητα, φυσικά υλικά, αφιέρωση και εκμετάλευση των φυσικών δυνάμεων. Είναι πολύ ολοκληρωμένη και του δίνει χαρά.
 Η δημιουργία έχει κάτι το καταπληκτικό σαν απάντηση στην εξουσία. Τους λες: "δεν σας έχω ανάγκη για να είμαι ευτυχισμένος, δεν θα μου πείτε εσείς τι είναι ευτυχία", και έχει μια αυτάρκεια. Τόσο κοντά στη φύση του ανθρώπου που καταθέτει το 99% από τις γνώσεις του και τον κόπο του και το 1% που είναι η έμπνευσή του (το θείο του κομμάτι). Μεγαλείο η δημιουργία, όσο ταπεινή κι αν είναι, ακόμα κι αν είναι ένα κεράκι. Θα φωτίσει μια στιγμή. 
Παίρνεις ένα νεκρό υλικό και φυσάς μέσα του ζωή.
Θα μπορούσα να σου γράφω μέχρι αύριο για τη δημιουργία.


Δεν υπάρχουν σχόλια: