Το ιστιολόγιο αυτό είναι κατά βάσιν ένα προσωπικό σημειωματάριο με την έννοια της ευθύνης --τουλάχιστον μέχρι στιγμής-που συγκεντρώνει εικόνες (κινούμενες και όχι) και σκέψεις ,μπορεί και στίχους ,για την παρατήρηση και την ανάπτυξη μιας συλλογικότητας δίπλα στο πάρκο.Το πάρκο έχει πολλά και σπάνια πουλιά ,καθώς και παιδιά ,που είναι θαύμα να τα παρατηρεί κανένας.Σαν ταπεινός παρατηρητής.Έχει και σιωπές χρήσιμες για να μετριέται και να βιώνεται ο χρόνος κατά το δοκούν.

Mιλάμε πάντα για το Μουσικό Σχολείο Ιλίου, δίπλα στο Πάρκο Τρίτση.

Κυριακή 17 Απριλίου 2011

ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΖΟΓΛΟΥ


Γεννήθηκε το Μάρτιο του 1948 στη Θεσσαλονίκη. Έκανε τα πρώτα του μουσικά βήματα στη δεκαετία του '60. Τότε έγραψε τα πρώτα του τραγούδια. Στις αρχές της δεκαετίας του '70 έζησε στη Γερμανία προσπαθώντας να κάνει διεθνή καριέρα. Το 1976 επιστρέφει στην Ελλάδα και γνωρίζεται με τον Διονύση Σαββόπουλο και το Μανώλη Ρασούλη, με αφορμή την παράσταση "Αχαρνής ο Αριστοφάνης που γύρισε από τα θυμαράκια".










Εγώ δεν είμαι ποιητής είμαι στιχάκι
είμαι στιχάκι της στιγμής
πάνω σε τοίχο φυλακής
και σε παγκάκι

Με τραγουδάνε οι τρελοί και οι αλήτες
καταραμένη είμαι φυλή
με μιαν εξόριστη ψυχή
σ' άλλους πλανήτες

Εγώ δεν είμαι ποιητής
είμ' ο λυγμός του
είμαι ένας δείπνος μυστικός
δίπλα ο Ιούδας κλαίει σκυφτός
κι είμ' αδερφός του
Στίχοι: Λάζαρος Ανδρέου
Μουσική: Νίκος Παπάζογλου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Παπάζογλου





"Αύγουστος"
Οι τρεις τους, μαζί και με το Νίκο Ξυδάκη, υπογράφουν το δίσκο "Η Εκδίκηση της Γυφτιάς". Συνέχισε για τις επόμενες τρεις δεκαετίες να υπογράφει δίσκους και τραγούδια που αγαπήθηκαν. Ανάμεσά τους ο "Αύγουστος", "Τρελή κι αδέσποτη", "Κανείς εδώ δεν τραγουδά", "Αχ Ελλάδα".








Στίχοι: Μανώλης Ρασούλης
Μουσική: Βάσω Αλαγιάννη
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Παπάζογλου

Χαρά στον Έλληνα που ελληνοξεχνά
και στο Σικάγο μέσα ζει στη λευτεριά
εκείνος που δεν ξέρει και δεν αγαπά
σάμπως φταις κι εσύ καημένη
και στην Αθήνα μέσα ζει στη ξενιτιά

Αχ Ελλάδα σ' αγαπώ
και βαθιά σ' ευχαριστώ
γιατί μ' έμαθες και ξέρω
ν' ανασαίνω όπου βρεθώ
να πεθαίνω όπου πατώ
και να μην σε υποφέρω

Αχ Ελλάδα θα στο πω
πριν λαλήσεις πετεινό
δεκατρείς φορές μ' αρνιέσαι
μ' εκβιάζεις μου κολλάς
σαν το νόθο με πετάς
μα κι απάνω μου κρεμιέσαι

Η πιο γλυκιά πατρίδα
είναι η καρδιά
Οδυσσέα γύρνα κοντά μου
που τ' άγια χώματα της
πόνος και χαρά

Κάθε ένας είναι ένας
που σύνορο πονά
κι εγώ είμαι ένας κανένας
που σας σεργιανά

Αχ Ελλάδα σ' αγαπώ
και βαθιά σ' ευχαριστώ
γιατί μ' έμαθες και ξέρω
ν' ανασαίνω όπου βρεθώ
να πεθαίνω όπου πατώ
και να μην σε υποφέρω

Αχ Ελλάδα θα στο πω
πριν λαλήσεις πετεινό
δεκατρείς φορές μ' αρνιέσαι
μ' εκβιάζεις μου κολλάς
σαν το νόθο με πετάς
μα κι απάνω μου κρεμιέσαι

Ευχαριστούμε για τα ταξίδια.Το δικό σου να ναι καλό.


Δεν υπάρχουν σχόλια: