Μουσική κινητοποίηση από μαθητές με φόντο την Ακρόπολη (TVXS)

Κάτω από το βράχο της Ακρόπολης, από τις δώδεκα το μεσημέρι, αυτής της άκρως χειμερινής μέρας, η Σχολική Κοινότητα των Μουσικών και Καλλιτεχνικών Σχολείων της Αθήνας, υπό την αιγίδα της Πανελλήνιας Ένωσης γονέων Μουσικών και Καλλιτεχνικών Σχολείων, τραγουδώντας και χορεύοντας μπροστά από ένα πανό όπου αναγράφεται «Δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους», δίνει τη δική της μουσική προσέγγιση στα προβλήματα που αντιμετωπίζει καθημερινά.

της Ξένιας Σακελλάρη

Η σημερινή εκδήλωση δεν είναι η πρώτη μορφή κινητοποίησης από τη σχολική κοινότητα. Εκδηλώσεις έχουν διοργανωθεί και στο παρελθόν με σκοπό να αναδεικνύεται και να κοινοποιείται η δουλειά που γίνεται σε αυτά τα σχολεία. Μουσικά, χορευτικά, θεατρικά και εικαστικά σύνολα, με δομή που περιλαμβάνει τη συμμετοχή πολλών μαθητών και καθηγητών ώστε να επιτευχθεί το επιθυμητό καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, με δημιουργικότητα και όρεξη καλύπτουν μεγάλη γκάμα μουσικών ειδών, χορευτικών τάσεων και εικαστικών εγχειρημάτων. «Τα παιδιά μας μένουν πολλές ώρες στο σχολείο, το πρόγραμμά τους είναι εξαιρετικά απαιτητικό αλλά κάθε μέρα γυρνούν στο σπίτι χαμογελαστά», δηλώνει στο tvxs.gr η κ. Κατερίνα Αθανασίου, γραμματέας της Πανελλήνιας Ένωσης γονέων Καλλιτεχνικών και Μουσικών σχολείων και συντονίστρια των σχολείων της Αττικής.
Σε όλη την Ελλάδα υπάρχουν 34 μουσικά και τρία καλλιτεχνικά σχολεία, ενώ ειδικότερα η Αττική φιλοξενεί τα μουσικά σχολεία του Ηλίου, του Αλίμου, της Παλλήνης, του Πειραιά και το καλλιτεχνικό του Γέρακα. Καθηγητές με μεγάλη αγάπη για τη δουλειά τους, άριστη κατάρτιση και μεράκι ενθαρρύνουν τα παιδιά με καλλιτεχνικά ερεθίσματα και μουσικές ανησυχίες να εντρυφήσουν στην ελληνική παράδοση και να προχωρήσουν στην εξερεύνηση και δημιουργία νέων ακουσμάτων και καλλιτεχνικών μορφών.

Τα προβλήματα, όμως, παραμένουν εμφανή και ζωντανά στην καθημερινότητα των παιδιών που, απορρίπτοντας την αδράνεια, κάνουν όπλο τους τη μουσική και διεκδικούν το μέλλον τους. «Πριν ένα μήνα η Πανελλήνια Ένωση Γονέων μουσικών και καλλιτεχνικών σχολείων πραγματοποίησε συνάντηση με τον ειδικό γραμματέα του Υπουργείου Παιδείας, ο οποίος και μας διαβεβαίωσε ότι η κυβέρνηση δε θα προχωρήσει σε κλείσιμο, σύντμηση ή απαξίωση των καλλιτεχνικών και μουσικών σχολείων», τονίζει η κ. Αθανασίου επιβεβαιώνοντας τη δυναμικότητα της ένωσης αλλά και τις επιφυλάξεις της.

Γονείς και εκπαιδευτικοί εκφράζουν τους φόβους τους για τονκαλλικρατικό νόμο και το αν οι δήμοι θα παραμείνουν απλοί διαχειριστές των κονδυλίων για τα μουσικά και καλλιτεχνικά σχολεία, τις περικοπές, τις συντμήσεις σχολικών μονάδων και τηνοικονομική κρίση που θέλει ανάμεσα στα θύματά της την εκπαίδευση και τον πολιτισμό. «Το ενδεχόμενο να υπάρξει διακοπή της μετακίνησης των παιδιών από και προς τα σχολεία αυτά είναι ένα πολύ σημαντικό ζήτημα καθώς αυτά τα σχολεία είναι διαδημοτικά. Αίτημα μας εδώ και χρόνια είναι να δημιουργηθεί και να σχεδιαστεί εθνικός φορέας μετακίνησης για όλα τα σχολεία για τα οποία οι μαθητές χρειάζονται μεταφορά», ενώ η εκπρόσωπος της Πανελλήνιας Ένωσης δε διστάζει να θέσει επί τάπητος και το ζήτημα σίτισης στα καλλιτεχνικά και μουσικά σχολεία. «Έχουν υπάρξει δηλώσεις για περικοπές στη σίτιση των μαθητών. Δεδομένου του ότι τα παιδιά στα σχολεία αυτά μένουν μέχρι αργά για τα επιπλέον μαθήματα μουσικής και καλλιτεχνικών, ενώ παράλληλα η πλειονότητά τους αναγκάζεται να παρακολουθεί μαθήματα και σε φροντιστήρια μετά τη λήξη των μαθημάτων, ως αργά το βράδυ, θεωρούμε ότι μια τέτοια κίνηση από πλευρά κυβέρνησης κάνει το μέλλον των μουσικών σχολείων αβέβαιο».

Τα εμπόδια λειτουργίας των ειδικών αυτών σχολείων δε σταματούν εδώ, αφού η έλλειψη εκπαιδευτικού προσωπικού και ηανεπάρκεια υλικοτεχνικών υποδομών προστίθενται στη λίστα των προβλημάτων. «Με το ξεκίνημα κάθε σχολικής χρονιάς υπάρχει έλλειψη καθηγητών, όχι μόνο στα ειδικά μαθήματα, αλλά και σε αυτά της βασικής εκπαίδευσης, με αποτέλεσμα μαθήματα που έπρεπε να έχουν αρχίσει από το Σεπτέμβρη να ξεκινούν το Δεκέμβρη», υπογραμμίζει η κ. Αθανασίου και συνεχίζει συμπληρώνοντας ότι «οι θέσεις καλύπτονται με καθηγητές μερικής απασχόλησης τη στιγμή που δεν υπάρχουν μόνιμοι εκπαιδευτικοί και οι ωρομίσθιοι που αναλαμβάνουν να φέρουν σε πέρας τον όγκο της ύλης είναι εξαιρετικά κακοπληρωμένοι».

Οι εγκαταστάσεις σε τουλάχιστον δέκα σχολεία είναι αρκετά καλές αλλά σε άλλες περιοχές όπως στην Πάτρα, όπου τα παιδιά κάνουν μάθημα σε προκάτ, ή την Κρήτη, όπου οι εγκαταστάσεις βρίσκονται κοντά στις αμερικανικές βάσεις, οι συνθήκες είναι άθλιες, όπως μας ενημερώνει η κ. Αθανασίου. Αίθουσες συναυλιών, ειδικά κατασκευασμένες αίθουσες για μουσικά όργανα, εξειδικευμένο προσωπικό που θα συντηρεί τόσο τους χώρους όσο και τα όργανα φαντάζουν μακρινό όνειρο για τους μαθητές των μουσικών σχολείων.

Ένα ακόμα θέμα που προκαλεί ανησυχία είναι η παροχή των βιβλίων μουσικής, τα οποία οι γονείς είναι αναγκασμένοι να πληρώνουν από τον οικογενειακό προϋπολογισμό, όπως και ηελλιπής αναγνώριση της μουσικής επιμόρφωσης των μαθητών στα μουσικά σχολεία. «Τα βιβλία της μουσικής δε δίνονται από το Υπουργείο Παιδείας, ενώ απουσιάζει η οποιασδήποτε μορφής πιστοποίηση που να κατοχυρώνει τον καλλιτεχνικό προσανατολισμό και τη μόρφωση αυτών των παιδιών, αφού οι μουσικές σπουδές τους δεν αναγράφονται στο απολυτήριο. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που κινητοποιούμαστε σήμερα, γιατί πιστεύουμε ότι, πέρα από τη διεκδίκηση των επιμέρους αιτημάτων μας για τα μουσικά σχολεία, πρέπει να αντισταθούμε στη δημιουργία σχολείων πολλαπλών ταχυτήτων και να επιμείνουμε στη διεκδίκηση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας για όλους», καταλήγει η κ. Αθανασίου στέλνοντας το μήνυμα ότι για να κρατηθεί εν ζωή η χώρα πρέπει να ζήσει και ένα από τα σημαντικότερα κύτταρα της, αυτό του πολιτισμού.

5