Ήδη, σας το είπα. Είναι η βαρβαρότητα

Ήδη, σας το είπα. Είναι η βαρβαρότητα

« Ήδη, σας το είπα. Είναι η βαρβαρότητα. Τη βλέπω να ‘ρχεται μεταμφιεσμένη, κάτω από άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημένες υποδουλώσεις. Δεν θα πρόκειται για τους φούρνους του Χίτλερ ίσως, αλλά για μεθοδευμένη και οιονεί επιστημονική καθυπόταξη του ανθρώπου. Για τον πλήρη εξευτελισμό του. Για την ατίμωσή του.

Οπότε αναρωτιέται κανείς: Για τι παλεύουμε νύχτα μέρα κλεισμένοι στα εργαστήριά μας; Παλεύουμε για ένα τίποτα, που ωστόσο είναι το παν. Είναι οι δημοκρατικοί θεσμοί, που όλα δείχνουν ότι δεν θ’ αντέξουν για πολύ. Είναι η ποιότητα, που γι’ αυτή δεν δίνει κανείς πεντάρα. Είναι η οντότητα του ατόμου, που βαίνει προς την ολική της έκλειψη. Είναι η ανεξαρτησία των μικρών λαών, που έχει καταντήσει ήδη ένα γράμμα νεκρό. Είναι η αμάθεια και το σκότος. Ότι οι λεγόμενοι «πρακτικοί άνθρωποι» -κατά πλειονότητα, οι σημερινοί αστοί- μας κοροϊδεύουν, είναι χαρακτηριστικό.                                                                                                      

Εκείνοι βλέπουν το τίποτα. Εμείς το πάν. Που βρίσκεται η αλήθεια, θα φανεί μια μέρα, όταν δεν θα μαστε πια εδώ. Θα είναι, όμως, εάν αξίζει, το έργο κάποιου απ’ όλους εμάς. Και αυτό θα σώσει την τιμή όλων μας -και της εποχής μας.»


Από τη συνέντευξη Τύπου που δόθηκε στις 19 Οκτωβρίου 1979, στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία με αφορμή την αναγγελία για τη βράβευση του Οδυσσέα Ελύτη  με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.                                                                      

Κατά του φασισμού και του ρατσισμού

 Αντιφασιστική-Αντιρατσιστική Ημερίδα στο Mουσικό σχολείο 

Μια πολύ πετυχημένη ημερίδα στο σχολείο , διοργανώθηκε  από την   Γ’ ΕΛΜΕ Αττικής και το Μουσικό Σχολείο Ιλίου , το Σάββατο 10 Νοεμβρίου. Η εκδήλωση άρχισε με  προβολή ταινίας που αποκάλυπτε το   υπόβαθρο  σύγχυσης  και μισαλλοδοξίας που κινεί την χ.α. και συνεχίστηκε με  τον πανεπιστημιακό καθηγητή Γιώργο Τσιάκαλο  να αναλύει το φαινόμενο σε βάθος ,δημιουργώντας τη σκέψη γύρω από το θέμα αλλά και τις προϋποθέσεις να εμπλουτιστεί η καθημερινή ζωή από αυτοπεποίθηση και απομάκρυνση του φόβου. . Η εκδήλωση συνεχίστηκε με συζήτηση που η ανάγκη να εκφραστούν όλοι ήταν μεγάλη  αν και  υπήρχε λίγος χρόνος .Αυτό και μόνο έδειξε ότι είχε τεθεί το θέμα εκεί που έπρεπε.Ας δοθεί μια συνέχεια μέσα στη χρονιά από το σχολείο πια.

Στη συνέχεια μουσικά σχήματα με  παιδιά του σχολείου  παρουσίασαν καταπληκτικά και με μοναδικό τρόπο,όσα ειπώθηκαν και δεν ειπώθηκαν,με τραγούδια αντιφασιστικά .Με την αυτοπεποίθηση  που πρέπει να αντιτάσσουμε σ` αυτή τη συμμορία. Ήταν υπέροχοι όλοι.

Θα ήταν πολύ καλό να μπορεί να ανέβει το βιντεο στο site του Σχολείου  και στο blog του Συλλόγου Γονέων.

Τέχνη, διεκδίκηση, ενστικτο

Η σκηνή που κατεβαίνει μια φιγούρα από τον ουρανό προς τη γη,

είναι από την ταινία   του Ταρκόφσκι  " Αντρέι  Ρουμπλιόφ"  για τον Ρώσο   Αγιογράφο του 15 ου αιώνα,εποχή μεγάλης βαρβαρότητας και απεριόριστης βίας.

Ο Αντρέι Ρουμπλιόφ είναι μια ταινία για τη νομιμότητα της τέχνης σ' έναν κόσμο που κατατρέχεται απ' το κακό.Σε κανένα νομικό κείμενο δε προβλέπεται η  νομιμότητα της τέχνης,αυτό έλλειπε κιόλας!

Για να μπει ο κόσμος στην ευγένεια,για να επιστρέψει στη ζωγραφική ο μεγάλος αγιογράφος,κανένας νόμος δε θα γραφτεί.

Μόνο ένας νεαρός γλύπτης που χυτεύει καμπάνες θα ονειρευτεί ότι μπορεί να κατασκευάσει μια μεγάλη  καμπάνα.Και το κάνει ,επειδή ακριβώς έχει  τη ψυχή και τη δυνατότητα να ονειρεύεται.Το απρόσμενο επίτευγμα του νεαρού να κατασκευάσει μια τεράστια καμπάνα-αφύπνιση για την κοινωνία,θα πείσει τον Ρουμπλιόφ, ορκισμένο στη σιωπή και αποκομμένο για ένα διάστημα από την πνευματική δημιουργία, να επιστρέψει στην τέχνη του.

Έτσι παρουσιάζεται   με τον τρόπο αυτό ο δρόμος που χρειάζεται η κοινωνία για να ξεφύγει από τη ζωώδη κατάστασή της και να φτάσει σ’ ένα καθαρό  ανθρωπισμό που απελπισμένα αναζητά  σήμερα ,μιας και την οδηγεί  ένα συνονθύλευμα εξουσιομανών και υποτακτικών. Μέσω της τέχνης λοιπόν θα αποκτηθεί τελικά μια  ηθική συνείδηση που τόσο χρειάζεται.

Οποιαδηποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις στο Μουσικό Ιλίου        είναι στου καθενός το κεφάλι  η δυνατότητα.Το σίγουρο είναι ότι πρόκειται για ένα σχολείο που μέσα σε αυτή τη βία  που αρχίζει να κυριαρχεί,  δηλώνει ότι η τέχνη είναι μια λύση ,καθώς επίσης και η διεκδίκηση και το ένστικτο . 

Πέτρος  Μπάτσιαρης

Αν θέλει  καποιος-α  περισσότερα για την ταινία,

μπορει να κάνει κλικ εδώ.

Η σκηνή της φωτογραφίας από τον ουρανό:  κλικ εδώ 

Δείτε σκηνές από την ταινία στο YouTube: Κλικ εδώ

Δείτε σκηνές από την ταινία στο YouTube: Κλικ εδώ

Δείτε σκηνή από την ταινία στο YouTube: Κλικ εδώ

Δείτε σκηνή από την ταινία στο YouTube: Κλικ εδώ

Ιστοσελίδα για την ταινία στο imdb: Κλικ εδώ

Ιστοσελίδα για τον Ταρκόφσκι: Κλικ εδώ

Η διεκδίκηση: αυτή η ανεξάντλητη έννοια

Συμφωνία για τα λεωφορεία – οι αγώνες έφεραν το πρώτο αποτέλεσμα

Σε συμφωνία κατέληξαν η Περιφέρεια και οι ιδιοκτήτες λεωφορείων για τη μεταφορά των μαθητών στα σχολεία, όπως έγινε γνωστό το πρωί της Πέμπτης. Έτσι, εάν δεν προκύψει κάποιο άλλο… απρόοπτο, από την ερχόμενη εβδομάδα η μεταφορά θα γίνεται κανονικά και το Μουσικό Σχολείο Ιλίου θα έχει να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα λιγότερο. Τουλάχιστον για ένα διάστημα, καθώς η λύση αυτή είναι προσωρινή και δεν εγγυάται τίποτε.

Περισσότερα  από το blog του Συλλόγου εδώ